Í minningu Baldvins

Útför Baldvins Halldórssonar fór fram í dag. Ég kynntist Baldvini fyrir hartnær 40 árum þegar hann kom upp á loftið á Íþöku í MR til að segja áhugasömum menntskælingum til í framsögn. Hann setti okkur reglur. Stundum las hann fyrir okkur og þá átti hann til að þverbrjóta reglurnar sem hann hafði rétt áður sett okkur. Það gat hann af því að hann þekkti þær og vissi hvar mátti brjóta þær. Síðan hef ég getað lesið upp nokkuð skammlaust. Kynni okkar héldu áfram og við heilsuðumst alltaf með virktum þegar við hittumst. Þótt það væri ekki nema örstutt spjall hafði það einhver upplyftandi áhrif. Jafnvel aðeins í örfáum setningum og stuttu augnatilliti birtist alvara blandin gamnansemi, jarðbundin menning í bland við hugsjónir, samstaða. Eins og aðrir hreifst ég af honum sem leikara og ekki síður sem upplesara. Leiðir okkar lágu stundum saman  þegar herstöðvum og hernaði var andæft og í því sambandi vil ég taka undir þau orð sem birtust á Friðarvefnum eftir að fréttin af andláti hans barst út: http://fridur.is/2007/07/16/baldvin-halldorsson-kvaddur/