Fjallagrasapólitík

 Eftirfarandi brag og inngang að honum hef ég fengið leyfi höfundar til að birta:

 Fyrir síðustu kosningar varð Bjarna Harðarsyni tiðrætt um fjallagrasapólitík. Þó hann sjálfur hafi fengið nýsköpunarhugmynd sem byggð er á gömlum menningararfi, sem sagt fjallagrasapólitík. Draugasetrið er ekki síðri hugmynd en að setja á fót vatnsverksmiðju, hvort tveggja er gott mótvægi við ál- og virkjanapólitík. Bjarni talaði þar gegn sinni eigin hugmynd, talaði gegn sjálfum sér. Best væri fyrir alla, ekki síst hann sjálfan, að hætta á þingi.

Auglýsingar Alcan og Landsvirkjunar hafa birst undir fyrirsögnunum „Nýtt og betra álver“ og „Ný og betri virkjun“.

Í næstu kosningum mun fjallagrasapólitíkin vinna á, betur en núna í vor. Fjallagrasapólitík er góð.

 Fjallagrasapólitík 

Fjallagrösin firna góð

oss fjörleysinu varna.

Drykkjarvatnið dreymir þjóð

og draugana hans Bjarna.

 

Víst er ennþá von á því

að vænkist hagur betur.

Að „betri“ flytji brátt á ný

Bjarni á draugasetur.

 

Að nýsköpun sé nýt og góð

og náttúran sé fögur

og grandvör þjóðin greind og fróð

um grasafjallasögur.

 

Um lækjarnið og lambaspörð

ei leitt er þá að tala.

Né fjallagrös og frið á jörð

og fjárbændur að smala.

 

Þá allir sitja á Alþingi

í ekta grasafléttu,

með vasapela í vettlingi

og væna lamhúshettu.

 

Í þæfðri brók og þykkum sokk

úr þeli heimaspunnu,

smávegis af sméri úr strokk

þeir smakka að verki unnu.

 

Hrosshársreipi hratt og létt

þeir hressilega hnýta,

kveða rímur kátt og rétt

og kunna í fleira að líta.

 

Norður öll og niður strax

þeir nokkur álver senda,

virkjun hætta, vernda lax

og virt skal Þjórsárlenda.

 

Já, vond ei vistin verður þá

og veröld ei úr skorðum.

Og ennþá gefst þá öllu að ná

er ætluðum við forðum.

 

K.G.