Baráttan gegn nýfrjálshyggjunni í Noregi og rauð-græna ríkisstjórnin

Össur Skarphéðinsson stendur sig vonandi með vatnalögin, en eflaust veitir ekki af að styðja við bakið á honum. Samtímis því sem hann kemur fram með það mál berst sú frétt út að til standi að breyta Orkuveitu Reykjavíkur í hlutafélag. Þrátt fyrir allt tal um þetta sé bara spurning um breytt og hagkvæmara rekstarform, þá er þetta auðvitað fyrsta skrefið í einkavæðingu, hvort sem mótuð áætlun er um það eða ekki. Auðvitað er hægt að hagræða í rekstri og stjórnun án þess að breyta stofnunum í hlutafélög en hins vegar er einkavæðingin miklu léttari eftir hlutafélagavæðinguna.

Hér hefur tekist að mynda almenna hreyfingu í umhverfismálum, en því miður hefur það ekki tekist í velferðarmálunum. Það veldur því að stjórnmálamenn hafa lítið aðhald og lítinn bakhjarl þegar þeir sýna lit. Í sveitarstjórnum eiga t.d. margir erfitt þegar upp kemur sú hugmynd að bæta lélegan fjárhag með því að selja hitaveituna.

Í Noregi tókst að mynda sterka hreyfingu til varnar velferðarkerfinu og gegn óheftri einkavæðingu, hreyfingu sem verkalýðsfélögin tóku þátt í og einnig mörg sveitarfélög auk annarra samtaka. Þessi hreyfing og ekki síst öflug barátta verkalýðshreyfingarinnar átti stóran þátt í myndun rauð-grænu ríkisstjórnarinnar árið 2005.

Ég hef tekið saman grein um þetta sem lesa má hér:

http://notendur.centrum.is/~einarol/noregur-wahl.html

Athugasemdir

[Bergur Thorberg, 12.9.2007 kl. 16:17]

Einkavæðingin er svangt dýr. En það þarf að þreyta bráðina (Orkuveitu Reykjavíkur) áður en hún er drepin og étin.

Kv. Einar minn frá Bergi Thorberg